1. فصلی یکبار سفر داشته باشیم به مدت حداقل و حداکثر 5 روز
  2. تمام سعیت را بکن که قبل از رفتن به خانه خودتان (خانه پدر و مادرت)، حال روحی همسرت خوب باشد.
  3. سعی کن هر چه زود تر برنامه ریزی های رفت و آمد و مرخصی ها را زودتر انجام بدهی و اعلام کنی. اعلام زودتر تو باعث می شود فضا شفاف تر شده، دیگران دست شان چیزی باشد برای تنظیم برنامه های شان و در نتیجه ابهامات و ناراحتی های احتمالی بعدی کم تر به وجود بیاید.
  4. صریح باش و شفاف. برنامه ها را صریحا بگو. کمی صریح بودن که موجب اندکی ناراحتی پدر و مادرها می شود را تمرین کن. واقعیت این است که همه ما باید به نوعی و به اندازه قابل کنترلی باید از همدیگر ناراحت بشویم تا .... تا از ناراحتی های بزرگ تر بعدی جلوگیری شود.
  5. لپ تاپ در سفرها برای به روزرسانی وبلاگ همراهت باشد + کتاب های در دست مطالعه
  6. تلاش کن حداقل رفت و آمد بین خانه پدر و مادرها، بین سبزوار و مشهد و نیشابور و نقاب اتفاق بیفتد.
  7. برای روز آخر هم نه برای خودت و نه همسرت و نه هیچ کدام از همراهانت برنامه خرید نگذار.
  8. ساعت حرکت ها هم چه از تهران و چه از سبزوار، بلافاصله بعد از خواندن نماز ظهر باشد. نماز بعدی مغرب و عشا را هم در مقصد بخوان.