- فاصله بین دو مرخصی باشد مثلا فاصله 1.5 ماهه داشته باشد.
- مرخصی ها در بازه 22 تا 25 ماه نباشد.
داستان مربوط به تصمیم گیری در مورد اینکه در روز پنجشنبه قبل از سفر اول برای فیلم مدیریت سرمایه وقت بذارم که چند هفته ای است باز است یا برای پیدا کردن آدرس گلخانه در شمال و بررسی خاک برگ مناسب برای آوردن از شمال؟
به نظرم با یک سوال ساده ولی راهبردی می توان اولویت را تشخیص داد:
اگر به هر دلیلی وقت نشه گذاشت برای هیچ کدام شون، کدوم بیشتر اذیتت میکنه؟
خوب با این سوال مشخصه که جواب اولویت دادن به کارها و بررسی های قبل از مسافرته چراکه فرصت کمی برای جبرانش داریم و باید همه چیز از قبل آماده و برنامه ریزی شده باشه.
17 مرداد 98
از طریق جواب دادن تلفن در کنار همکار و مثلا پیگیری مسائل پزشکی خانواده، به صورت غیر مستقیم داری همکارت را در جریان گرفتاری هایت قرار می دهی مثل زمانی که برای آزمایش ها، دکتر و داروی حسنا هم با خانومت، هم با آزمایشگاه هم با مطب دکتر در اتاق صحبت می کردی.
کارهای بی اهمیت را هم باید در اولین فرصت انجام داد کارهایی که می دانیم شاید خیلی هم مفید نیست، مثلا شناسنامه های تعالی .
نکته اصلی این است که شما باید همیشه آرامش داشته باشی و فشار عقب ماندگی کارها را حس نکنی چرا که یک مساله بی اهمیت می تواند آرامش روحی تو را تحت تاثیر قرار بدهد.
حتما مواقعی پیش می آید که خیلی وقت کم داری و سرت شلوغ است و حالا وقت آن می شود که باید یک سری کارهای کم اهمیت را تحویل دهی مثل همین تهیه شناسنامه های تعالی در مرداد 98 که اوج برنامه های مسافرت و برنامه های مدیریت عملکرد و غیره است. به علاوه اینکه در این بین می بینی چندکار دیگر هم بهت اضافه شد.
در سازمان کارهای قابل پیش بینی نیست و همیشه باید یک قدم جلوتر بود و هیچ کاری حتی کارهای کم اهیمت را به تعویق نیانداخت.
آرامش مهم ترین عامل برای استفاده ی مناسب از زمان، یادگیری و عزت نفس و .. است.
نکته ای که می توان دریافت کرد به نظرم این است که در این گونه مسائل پیش پا افتاده و البته روشن، خیلی نباید وارد توضیح جزیئات اینکه کار شخصی است و کجا می رم و ... شد. روی منطق اینکه ساعت کار موظف چیست باید صحبت کرد.
همان طور که در بازار بورس، روند کلی بازار مثلا صعودی بودن روی روند سهم ها تاثیرگذار است در سازمان هم روند حاکم بر جامعه تاثیر گذار است و برای همراستا کردن آن با خود فشار می آورد. مثالش می شود قبول مدارک تحصیلی در توگا.
این رویکرد به صورت کلی این گونه می تواند بیان شود که شرایط جامعه بزرگ تر به جامعه ی زیرمجموعه برای همرستا کردن با خود همیشه وجود دارد. مثلا شرایط مدیریت ها در سازمان تمایل دارند که شرایط شان به سطح بخش ها هم تسری پیدا کند.
نتیجه گیری:در صورت ایجاد اصطکاک با مدیر بخش، اقداماتی که در جهت سطح مدیریت یا معاونت است و با سلیقه آنها جور است،احتمال موفقیت بیشتری دارد.
اگر عنوان مقاله و مقدمه آن جذابیت داشت، مولف در 2-3 سرفصل بعدی، مهم ترین نکات را اورده و بقیه مقاله احتمالا چیز چندان زیادی ندارد. مثل مقاله دکتر علوی در باب عوامل موثر در افراد از جنبه اینکه چقدر سهم شکست ها/موفقیت را به خود نسبت می دهند و چقدر به دیگران؟
که مهم ترین نکته اش به نظرم این بود که بعضی از افراد حد خودشیفتگی بالایی دارند و بیشتر دیگران را مسئول خدمت دهی به خود می دانند که ناشی از روش تربیتی ایشان بوده است.
1- برای جلساتی که تهیه محتوای مورد بحث بر عهده توست، باید حداکثر روز قبل آماده شود حتی اگر خیلی کم مثلا در حد یک ربع هم زمان می برد، اما چون برای روز جلسه، وضعیت کارها و سرشلوغی ها اصلا مشخص نیست، حتما باید روز قبل از جلسه آماده باشد (تجربه جلسات تهیه شناسنامه مدیریت عملکرد)
2- برای جلساتی که کاری را دیگران باید انجام دهند، اول هفته قبل از جلسه باید پیگیری ها را شروع کرد.