بسمه تعالی
امروز که 31 اردیبهشت 96 است، دو روز از انتخابات ریاست جهوری 12 می گذرد و پیروز آن هم مشخص شده که آقای روحانی است.
در این چند هفته حسابی ذهنم مشغول تعیین معیارهایی بود که بتوانم با کمک آنها، گزینه بهتر را انتخاب کنم. معیارهایی که به آنها رسیدم موارد زیر بود:
1- تجربه مدیریتی و اجرایی کلان
2- داشتن تیم مدیریتی قوی
3- اعتدال گرایی و توانایی استفاده از همه سلیقه ها
4- ارائه برنامه ی دولت قبل از رای گیری
یکی از معیارهای خاص که دیدم کمتر دوستان به آنها توجه می کنند مورد زیر بود:
5- در نگاه کلان اعتقاد به دستاوردهای بشری در زمینه های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی، معرفت شناسی و ...
ولی با وجود همه اینها بازهم نتوانستم به گزینه مناسب برسم. شب قبل از انتخابات برای برون رفت از این تردید، معیار دیگری هم اضافه کردم و آن هم 6- نظر معتمدین بود شامل مروی، متدین، ذاکری، توکلی و دهباشی. اما روز بعد که روز رای گیری بود، دیدم این معیار هم معیار کاملی نیست، پس رای ممتنع انداختم.
این دو روز که گذشته است اما فکر می کنم به یک معیار محکم تر و بنیادی تر از بقیه رسیده ام وآن اینکه «کدام جناح به بازشدن فضای تضارب آرا در عمل معتقدتر است». می گویم در عمل چراکه هر دو جناح حرفش را می زنند اما در عمل، کسی عمل می کند که خودش نیاز به ایجاد این فضا دارد تا خارج از چارچوب های بسته ی امروز جامعه ی ما حرف هایش را بزند. در این صورت معیار 5 من هم پوشش داده می شود و فکر می کنم جناح اصلاح طلبان بهتر می توانند، دستاوردهای بشری طرح کنند.
در این صورت جناح مقابل هم که شامل نیروهای مدافع آرمان های انقلاب و خصوصاً حوزه های علمیه می شوند، به خود آمده، فعال تر می شوند و تضارب آرا اتفاق می افتد و سره از ناسره مشخص می شود و سیاست گذاری های دولتی و حاکمیتی اصلاح می گردد.
درحال حاضر، به نظر من، اتکای بیش از حد تیپ فکری اصول گرا به مبانی اندیشه اسلامی وعدم ورود آنها به حوزه های جدیدتر، باعث رکورد فکری در این جناح شده و پیروزی اصلاح طلبان می تواند کمک کند که این جناح از این رخوت بیرون آمده و دوباره در جهت اعتلای اندیشه اسلامی تلاش کند.
در اصل دوم قانون اساسی بر جدی گرفتن دستاوردهای بشری تاکید شده است و این گونه آمده که برای برقراری قسط و عدل و استقلال سیاسی و اقتصادی و فرهنگی و همبستگی ملی می بایست که از علوم و فنون و تجارب پیشرفته بشری استفاده نمود.
پی نوشت 1
اصل 2 قانون اساسی:
جمهوری اسلامی، نظامی است بر پایه ایمان به:
1- خدای یکتا ( لا اله الا الله ) و اختصاص
حاکمیت وتشریع به او و لزوم تسلیم در برابر امر او.
2- وحی الهی ونقش بنیادی آن در بیان قوانین.
3- معاد و نقش سازنده آن در سیر تکاملی انسان
به سوی خدا.
4- عدل خدا
در خلقت و تشریع.
5- امامت و رهبری مستمر و نقش اساسی آن در
تداوم انقلاب اسلام.
6- کرامت و ارزش والای انسان و آزادی توام با
مسئولیت او در برابر خدا که از راه :
الف - اجتهاد مستمر فقهای جامع الشرایط بر اساس کتاب
و سنت معصومین سلام الله علیهم اجمعین.
ب - استفاده از علوم و فنون و تجارب پیشرفته بشری و
تلاش در پیشبرد آنها.
ج - نفی هر گونه ستمگری و ستم کشی و سلطه گری و سلطه
پذیری، قسط و عدل و استقلال سیاسی و اقتصادی و اجتماعی
و فرهنگی و همبستگی ملی را تأمین می کند.
پی نوشت 2
می توانید به صورت روزانه، یک اصل
قانون اساسی را در کانال تلگرام زیر مشاهده کنید:
@Zange_Ghanoone_Asasi
